قوانین و اعلامیه های جهانی ۲

 

قوانین و اعلامیه های جهانی ۲

کانون دفاع از حقوق بشر در ایران

قوانین و اعلامیه های جهانی 2

تاریخچه کانون حقوق بشر در ایران :

کانون دفاع از حقوق بشر در ایران در سال 2000 میلادی در شهر برمن آلمان توسط آقای منوچهر شفايی ثبت شده است و بعد از چهار سال به شهر هانوفر آلمان انتقال یافت.

هدف اصلی کانون آگاهی دادن و افشاگری است. زیرا ما در ابتدا باید از حقوق خود آگاهی داشته باشیم و بعد آن را به دیگران اطلاع دهیم.

دستور کار کانون دفاع از حقوق بشر در ایران:

1 . آگاهی رسانی و افشاگری موارد نقض حقوق بشر در ایران در همه زمینه ها

2 . برگذاری جلسات سخنرانی و میز کتاب به منظور آگاهی رسانی و افشاگری

3 . همیاری و همکاری با دیگر نهادهای حقوق بشری

4 . مبارزه با انواع تبعیض

5 . دفاع از حقوق پناهندگان و مبارزه علیه حذف سیستماتیک حق پناهندگی

انواع حقوق انسانی:

حقوق ذاتی: حقوقی که از بدو تولد تا مرگ با ما است مثل حق دیدن، حق شنیدن، حرف زدن، نفس کشیدن و حق حیات

حقوق شهروندی: مبنای آن حقوق ذاتی است، به این معنا که هر دولت و حکومتی موظف است آن را در جهت رفاه در اختیار شهروندان قرار دهد. مثل حق دسترسی به آب آشامیدنی سالم، حق تحصیل و حق اشتغال.

تاریخچه اعلامیه جهانی حقوق بشر:

اعلامیه جهانی حقوق بشر شامل 30 ماده است.

اصلی ترین هدف اعلامیه جهانی حقوق بشر همانظور که در مقدمه آن آمده است، دستیابی ممالک عضو، با همکاری سازمان ملل متحد به سطح بالاتری از حرمت جهانی برای حقوق بشر و آزادی های زیربنایی و دیده بانی از آن آزادی ها است.

بعد از جنگ جهانی دوم و کشتارهایی که در آن زمان و بعد از آن انجام شد، سازمان ملل متحد تصمیم گرفت از شورای اقتصادی و اجتماعی، کمسیونی به نام کمسیون حقوق بشر تشکیل شود، که در تاریخ 10 دسامبر 1946 یعنی یک سال بعد از جنگ جهانی اتفاق افتاد.

اعلامیه جهانی حقوق بشر هم با مطالعه مسایلی در رابطه با حقوق بشر مثل منشور کوروش و تجربیاتی که بشر در طول قرن ها بدست آورده بود 2 سال بعد از اینکه کمسیون حقوق بشر تشکیل شده بود در تاریخ 10 دسامبر 1948 در شهر پاریس تصویب شد که در واقع این روز، روز جهانی حقوق بشر نام گذاری شده است.

برای اجرایی شدن اعلامیه جهانی حقوق بشر باید کشورها آن را امضا کنند و در قانون اساسی کشورها گنجانده شوند.

کمسیون حقوق بشر:

کمسیون حقوق بشر سامل 51 کشور بود و هر سال بوسیله قرعه کشی 5 کشور به آن اضافه و 5 کشور از آن کم میشدند و یک کشور به عنوان رییس انتخاب می شد و وظیفه آن بررسی موارد نقض حقوق بشر در کشورهای مختلف بود. تمامی قوانین در انتها باید به امضا رییس کمسیون ثبت میشد.

اقدامات کمسیون حقوق بشر:

از اقدامات مهم کمسیون حقوق بشر سازمان ملل متحد، تهیه اعلامیه جهانی حقوق بشر در سال 1948، میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی و نیز میثاق بین المللی حقوق اقتصادی اجتماعی و فرهنگی در سال 1966، و همچنین طرح اعلامیه حق توسعه هزاره پایا (سند 2030) در سال 1986 بود.

فعالیت های کمسیون حقوق بشر:

فعالیت های این کمسیون را می توان از زمان تشکیل تا جایگزینی با شورای حقوق بشر به سه دوره تقسیم کرد:

دوره اول :

از 1946 تا 1966 میلادی: وضع قانون ها و استاندارهای حقوق بشری در قالب کنوانسیون های مدنی و سیاسی

از 1967 تا 1989 میلادی: با نشر گزارش های موضوعی توسط کارگروهها و زیر مجموعه ها، نقض حقوق بشر را در کشورهای مختلف زیر نظر می گرفت.

از 1990 تا زمان انحلال: به عنوان مشاور برای کشورهای مختلف جهان برای ارتقای حقوق فرهنگی اجتماعی تاکید می کرد.

علت تغییر کمسیون حقوق بشر به شورای حقوق بشر:

در سال 2000 میلادی آقای محمد قذافی دیکتاتور وقت لیبی، رییس کمسیون شد. این فرد خود یکی از بزرگترین ناقضین حقوق بشر بود و به همین دلیل کمسیون حقوق بشر با آرای قاطع اعضای سازمان نلل متحد تبدیل به شورای حقوق بشر شد.

تعریف شورای حقوق بشر:

یکی از نهادهای سازمان ملل و از ارکان فرعی مجمع عمومی ملل متحد است که وظیفه آن نشان دادن موارد نقض حقوق بشر می باشد. این شورا هم زمان با انحلال کمسیون حقوق بشر سازمان ملل متحد ایجاد شده است. در 15 مارس 2006 مجمع عمومی قطع نامه مهمی برای ایجاد شورای حقوق بشر به منظور جایگزینی با کمسیون حقوق بشر تصویب کرد.

شورای حقوق بشر شامل 48 کشور است. تعداد اعضای آن ثابت است و رییس هم ندارد.

ریاست کارهای حقوق بشری مثل پزشکان بدون مرز و دیدبان حقوق بشر را این شورا به عهده دارد و اگر قرار باشد ماده ای به اعلامیه جهانی حقوق بشر اضافه یا از آن کم شود همین شورا تصمیم می گیرد.

در سل 2007 ایران تقاضا کرد عضو این شورا شود که با 86 رای مخالف، 66 رای موافق و 20 رای ممتنع نمی تواند به عضویت این شورا درآید.

از سال 1990 کشورهای اسلامی به رهبری ایران و عربستان تصمیم گرفتند یک شورای جهانی حقوق بشر اسلامی تشکیل دهند و حتی یک اعلامیه حهانی حقوق بشر اسلامی هم نوشتند اما چون معطوف شده به یک ایدیولوژی مذهبی کاربرد موثری ندارد.

تعریف گزارشگر ویژه حقوق بشر و شرح وظایف آن:

گزارشگران ویژه کارشناس های مستقلی هستند که از طرف شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد منصوب می شوند و کارشان تحقیق و گزارش دادن در مورد نقض حقوق بشر در کشور های مختلف دنیا هست. آنها فقط می توانند از کشورهایی بازدید کنند که با دعوت آنها موافقت کرده اند. دولتمردان ایران در حال حاضر بیش از 20 سال هست که به گزارشگران ویژه حقوق بشر اجازه ورود به ایران را نمیدهند.

گزارشگر حقوق بشر فعلی در ایران جاوید رحمان نام دارد که پاکستانی انگلیسی است و استاد حقوق اسلامی و شریعت اسلامی میباشد.

شرح وظایف گزارشگران ویژه حقوق بشر:

1 . گزارشگران ویژه اغلب ماموریت های حقیقت یابی در کشورهای مختلف را برای بررسی اتهامات مربوط به نقض حقوق بشر انجام می دهند.

2 . گذشته از ماموریت های حقیقت یابی، گزارشگران مرتبا شکایات کسانی که ادعا می کنند قربانی نقض حقوق بشر هستند را ارزیابی و تایید می کنند. پس از تایید قانونی بودن یک شکایت، یک درخئاست یا یک نامه فوری به دولتی که مورد اتهام واقع شده است ارسال می شود. اگر شکایتی در میان نباشد، گزارشگران ممکن است به خواست خودشان و به نمایندگی از افراد و گروه ها وارد عمل شوند.

معرفی و تشریح اهداف سند 2030 یونسکو:

از سال 1948 کنوانسون ها شروع به نوشته شدن کردن، مثل کنوانسیون حقوق کودکان، میراث فرهنگی و سند توسعه هزاره پایا، که از آنجا که این سند تدوین درستی نداشت بعد ها به سند 2030 یونسکو تغییر پیدا کرد.

سند 2030 مجموعه ای از اهداف هستند که به آینده مربوط می شوند. روسای دولت ها، نمایندگان بلند پایه نهادهای تخصصی سازمان ملل متحد و جامعه مدنی در سپتامبر 2015 گرد هم آمدند و در مجمع عمومی سازمان ملل متحد، دستور کار سند 2030 را تصویب کردند. این دستور کار جایگزین اهداف توسعه هزاره شد و شامل 17 هدف اصلی و 169 هدف ویژه است که نقشه راه جامعه بین المللی را در زمینه توسعه پایدار برای 15 سال آینده ترسیم میکند.

قرار شد از 1 ژانویه 2016 اجرایی شود. سازمان جهانی یونسکو میخواهد تا سال 2030 یک سری معضلات مثل فقر و گرسنگی را حذف کند و به یک سری اصول فراگیر مثل حفظ محیط زیست و آموزش از نونهالی تا کهنسالی برسد.

خیلی از اهداف این سند مورد تایید جمهوری اسلامی نیست چون هدف اصلی آن آموزش است و اگر بخواهد این اهداف را دنبال کند به اهداف ایدیولوؤیک و رادیکال خود نمیرسند.

ممکن است خیلی از این اهداف تا سال 2030 به ثمرنرسد ولی همین که کشورها را به این کنوانسیون ها عادت کنند پله بزرگی است.

تفاوت فعال حقوق بشر و فعال سیاسی:

فعال حقوق بشر خودش را همرنگ مردم و جامعه میداند، پس به مشکلات مردم رسیدگی می کند و دنبال موقعیت سیاسی و پست ومقام نیست و دقدقه مردم را دارد. رسالت اصلی آنها آگاهی رسانی و افشاگری نقض حقوق بشر است.

فعال سیاسی گرایش به یکی از احزاب سیاسی دارد و به یک حزب وابسته است و در جهت پیشرفت و قدرت گرفتن حزب خودش فعالیت می کند و به فکر پست گرفتن، کرسی گرفتن، وزیر شدن و ... است و ممکن است از مردم فاصله بگیرد.

فعال حقوق بشر میتواند سیاسی باشد ولی طرفدار حزب سیاسی خاصی نیست.